خاک عزادارِ امام حسین(علیه السلام) شفای هر درد!

خاک عزادارِ امام حسین(علیه السلام) شفای هر درد!
آیت الله العظمی بروجردی حتی در سنین پیری دارای چشمانی سالم بودند که با توجه به مطالعات روزانه‌ فراوانی که در طی عمر پربرکت شان داشتند، امّا تا پایان عمر از عینک استفاده نکردند. خودِ آن بزرگوار سرِّ این مطلب را چنین بیان می‌فرمودند:
در یکی از سال‌ها که در بروجرد بودم به چشم درد عجیبی مبتلا شدم که بسیار مرا نگران ساخت و از سوی دیگر معالجه‌ پزشکان سودی نمی‌بخشید و دردِ چشمان من هر روز بیشتر می‌شد تا این که ایام محرم فرا رسید.
آن مرحوم که در دهه اول محرَّم مجلس روضه برپا می‌کرد دسته‌های عزاداری نیز در آن شرکت می‌نمودند. یکی از دسته‌هایی که در روز عاشورا به منزل وی وارد شده بود، هیئت گِل‌گیرها بودند که بیشتر آنها از سادات، اهل علم و محترمین بودند که به علت مالیدنِ گل، بر سر و سینه‌ خود بدین نام معروف شده بودند.
آیت الله بروجردی در ادامه می‌فرمودند:
هنگامی که این دسته مشغول عزاداری بودند، من هم در گوشه‌ای نشسته و آهسته آهسته اشک می‌ریختم، در این بین، صحنه‌ای دیدم که باعث شد مقداری از گِل‌های ریخته شده زیر پای یکی از همین افراد را برداشته و بر چشم‌های ملتهب خود بکشم که ناگاه متوجه شدم به برکت همین توسل، چشمانم شفا یافته و تا امروز علاوه بر این که مبتلا به چشم درد نشده‌ام، از نعمت بینایی کامل برخوردار شده و به برکت امام حسین ع احتیاج به عینک هم ندارم.
این ماجرا از زبان بسیاری از شاگردان مرحوم آیت الله العظمی بروجردی نقل شده از جمله:
آیت الله سبحانی، آیت الله فاضل لنکرانی و…
سیره فرزانگان، عبدالحسن بزرگمهرنیا،
نشر سامان دانش، به نقل از:
چشم و چراغ مرجعیت، ص۱۹۲، انتشارات دفتر تبلیغات اسلامی حوزه علمیه قم،