سوره شریفه نحل، آیه ۱۰

بسم الله الرحمن الرحیم
سوره شریفه نحل، آیه ۱۰ :
هُوَ الَّذِيٓ أَنْزَلَ مِنَ السَّمَآءِ مَآءً لَكُمْ مِنْهُ شَرَابٌ وَ مِنْهُ شَجَرٌ فِيهِ تُسِيمُونَ.
ترجمه :
اوست كه از آسمان، آبی برای شما نازل كرد كه بخشی از آن نوشیدنی است و از بخشی از آن درخت و گیاه می‌روید كه (دام‌هایتان‌) را در آن می‌چرانید.
«تُسِیمُونَ» از «اسامة» به معنای چراندن حیوانات در علف‌زار است.
«شَجَرٌ» در زبان عربی معنای عامی دارد كه شامل هرگونه گیاهی، چه درخت و چه بوته می‌شود، چنانكه در آیه ۱۴۶ سوره صافّات، با آنكه كدو بوته دارد نه درخت، می‌فرماید: «شَجَرَةً مِنْ یَقْطِینٍ»
پیام‌ آیه شریفه:
۱. نزول باران تصادفی نیست، با اراده‌ی خداوند است. «هُوَ الَّذِی أَنْزَلَ»
۲. نزول باران، برای بهره‌مندی انسان‌هاست. «لَكُمْ»
۳. از آب، هم انسان، هم گیاه و هم حیوان بهره‌مند می‌شوند. «مِنْهُ شَرابٌ وَ مِنْهُ شَجَرٌ …»
مولا امیر المؤمنین حضرت علی علیه السلام :
اليَأْسُ حُرٌ
نااميدي (نسبت به مردم) آزادی است.
غررالحکم حدیث شماره ۵۲